سوره القلم

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Nūn Wa Al-Qalami Wa Mā Yasţurūna

1

به نام خدا كه در دنيا رحمتى براى عموم و در آخرت رحمتى بيكران براى خواص از بندگان دارد.؛ ن، سوگند به قلم و آنچه با قلم مى‌نويسند.


Mā 'Anta Bini`mati Rabbika Bimajnūnin

2

كه تو به خاطر لطفى كه پروردگارت به تو كرده ديوانه نيستى.


Wa 'Inna Laka La'ajrāan Ghayra Mamnūnin

3

و اينكه براى تو اجرى است غير مقطوع.


Wa 'Innaka La`alá Khuluqin `Ažīmin

4

و اينكه تو ملكات اخلاقى بس بزرگى دارى كه بر آن مسلطى.


Fasatubşiru Wa Yubşirūna

5

پس به زودى خواهى ديد و آنها نيز خواهند ديد.


Bi'ayyyikumu Al-Maftūnu

6

كه كدامتان مبتلا به جنونيد.


'Inna Rabbaka Huwa 'A`lamu Biman Đalla `An Sabīlihi Wa Huwa 'A`lamu Bil-Muhtadīna

7

محققا پروردگارت داناتر است به اينكه چه كسى از راه او دور و چه كسانى راه يافتگانند.


Falā Tuţi`i Al-Mukadhdhibīna

8

پس تكذيب‌گران را اطاعت مكن.


Waddū Law Tud/hinu Fayud/hinūna

9

آنان همين را مى‌خواهند كه تو سازش كنى و آنها هم با تو بسازند.


Wa Lā Tuţi` Kulla Ĥallāfin Mahīnin

10

و نيز هر فرومايه عيب‌جو كه براى هر حق و باطلى سوگند مى‌خورد اطاعت مكن.


Hammāzin Mashshā'in Binamīmin

11

و كسى را كه در بين مردم سخن چينى و افساد مى‌كند.


Mannā`in Lilkhayri Mu`tadin 'Athīmin

12

و كسى را كه مانع رسيدن خير به خلق مى‌شود و تجاوزگر و گناهكار است.


`Utullin Ba`da Dhālika Zanīmin

13

كسى كه علاوه بر همه آن عيب‌ها، بد دهن و خشن است و مردم پدرى برايش نمى‌شناسند.


'An Kāna Dhā Mālin Wa Banīna

14

كسى كه تنها مايه غرورش اين است كه صاحب مال و فرزندان است.


'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Qāla 'Asāţīru Al-'Awwalīna

15

هنگامى كه آيات ما بر او خوانده مى‌شود مى‌گويد افسانه‌هاى قديمى است.


Sanasimuhu `Alá Al-Khurţūmi

16

ما در برابر غرورش به نهايت درجه، خوارش مى‌سازيم.


'Innā Balawnāhum Kamā Balawnā 'Aşĥāba Al-Jannati 'Idh 'Aqsamū Layaşrimunnahā Muşbiĥīna

17

آرى ما ايشان را مى‌آزماييم هم چنان كه صاحبان آن باغ را آزموديم كه قسم خوردند و به هم قول دادند فردا ميوه باغ را بچينند.


Wa Lā Yastathnūna

18

بدون اينكه ان شاء الله بگويند (و يا بدون اينكه از آن استثنا كنند).


Faţāfa `Alayhā Ţā'ifun Min Rabbika Wa Hum Nā'imūna

19

در نتيجه بلايى فراگير از ناحيه پروردگارت باغ را دور زد در حالى كه ايشان در خواب بودند.


Fa'aşbaĥat Kālşşarīmi

20

و در نتيجه باغ سوخت و چون شب سياه شد.


Fatanādaw Muşbiĥīna

21

صبح زود (قبل از بيدار شدن فقرا) يكديگر را صدا زدند.


'Ani Aghdū `Alá Ĥarthikum 'In Kuntum Şārimīna

22

كه اگر به وعده ديشبتان پاى بنديد برخيزيد و به سوى زراعت خود برويد.


Fānţalaqū Wa Hum Yatakhāfatūna

23

اين را آهسته مى‌گفتند و آهسته به سوى باغ روانه شدند.


'An Lā Yadkhulannahā Al-Yawma `Alaykum Miskīnun

24

تا در آن روز هيچ مسكينى داخل باغشان نشود.


Waghadawā `Alá Ĥardin Qādirīna

25

به قصد نيامدن فقرا و زياد شدن درآمد سحرگاهان بيرون شدند.


Falammā Ra'awhā Qālū 'Innā Lađāllūna

26

تا به باغ رسيدند، همين كه وضع باغ را ديدند گفتند: محققا راه را عوضى آمده‌ايم.


Bal Naĥnu Maĥrūmūna

27

يكى از آن ميان گفت: نه، بلكه محروم شده‌ايم.


Qāla 'Awsaţuhum 'Alam 'Aqul Lakum Lawlā Tusabbiĥūna

28

آنكه ميانه‌روتر از همه بود گفت مگر به شما نگفتم (چرا باغ را رازق خود مى‌دانيد و) خدا را از داشتن شريك در رزاقيت منزه نمى‌داريد؟.


Qālū Subĥāna Rabbinā 'Innā Kunnā Žālimīna

29

گفتند منزه است پروردگار ما كه به راستى ما ستمكارانى بوديم.


Fa'aqbala Ba`đuhum `Alá Ba`đin Yatalāwamūna

30

آن گاه رو به يكديگر كرده گناه را به گردن يكديگر نهادند.


Qālū Yā Waylanā 'Innā Kunnā Ţāghīna

31

گفتند: واى بر ما كه به راستى مردمى طغيانگر بوديم.


`Asá Rabbunā 'An Yubdilanā Khayrāan Minhā 'Innā 'Ilá Rabbinā Rāghibūna

32

اميد است پروردگارمان باغى بهتر از آن به ما بدهد، كه ما دل به سوى پروردگارمان نهاديم.


Kadhālika Al-`Adhābu Wa La`adhābu Al-'Ākhirati 'Akbaru Law Kānū Ya`lamūna

33

آرى عذاب چنين است و البته عذاب آخرت بزرگتر است اگر مردم بناى فهميدن داشته باشند.


'Inna Lilmuttaqīna `Inda Rabbihim Jannāti An-Na`īmi

34

محققا براى مردم پرهيزكار در نزد پروردگارشان بهشت‌ها و باغهاى پر از نعمت است.


'Afanaj`alu Al-Muslimīna Kālmujrimīna

35

آيا ما با مسلمانان چون مجرمان رفتار مى‌كنيم؟.


Mā Lakum Kayfa Taĥkumūna

36

شما را چه مى‌شود و اين چه حكمى است كه مى‌كنيد؟.


'Am Lakum Kitābun Fīhi Tadrusūna

37

آيا كتابى داريد كه از آن درس مى‌خوانيد؟.


'Inna Lakum Fīhi Lamā Takhayyarūna

38

كه آنچه را شما انتخاب مى‌كنيد از آن شما است؟.


'Am Lakum 'Aymānun `Alaynā Bālighatun 'Ilá Yawmi Al-Qiyāmati 'Inna Lakum Lamā Taĥkumūna

39

و يا ما سوگندهاى مؤكد به نفع شما و عليه خود خورده‌ايم كه تا روز قيامت مى‌توانيد هر حكمى برانيد؟.


Salhum 'Ayyuhum Bidhālika Za`īmun

40

اى پيامبر از ايشان بپرس كه اين كتاب بر كدامشان نازل شده؟.


'Am Lahum Shurakā'u Falya'tū Bishurakā'ihim 'In Kānū Şādiqīna

41

نكند شركايى دارند كه در قيامت با شفاعت آنها داراى سرنوشتى مساوى با مسلمين مى‌شوند اگر چنين است پس شركايشان را معرفى كنند اگر راست مى‌گويند.


Yawma Yukshafu `An Sāqin Wa Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Falā Yastaţī`ūna

42

روزى كه شدت به نهايت مى‌رسد و خلق به سجده دعوت مى‌شوند ولى اينان نمى‌توانند سجده كنند (چون كبر و نخوت ملكه ايشان شده است).


Khāshi`atan 'Abşāruhum Tarhaquhum Dhillatun Wa Qad Kānū Yud`awna 'Ilá As-Sujūdi Wa Hum Sālimūna

43

در حالى كه سيماى ذلت از چشم‌هايشان و از سراپايشان هويدا مى‌شود و اين بدان جهت است كه در دنيا كه سالم بودند دعوت به سجده مى‌شدند و اجابت نمى‌كردند.


Fadharnī Wa Man Yukadhdhibu Bihadhā Al-Ĥadīthi Sanastadrijuhum Min Ĥaythu Lā Ya`lamūna

44

پس كيفر كسانى كه به اين قرآن تكذيب مى‌كنند به خود من واگذار، ما به زودى از راهى كه خودشان نفهمند تدريجا به سوى عذاب پيش مى‌بريم.


Wa 'Umlī Lahum 'Inna Kaydī Matīnun

45

و من به ايشان مهلت مى‌دهم كه كيد من سخت ماهرانه است.


'Am Tas'aluhum 'Ajrāan Fahum Min Maghramin Muthqalūna

46

نكند تو از ايشان مزدى خواسته‌اى و ايشان در اين بدهكارى گرانبار شده‌اند؟.


'Am `Indahumu Al-Ghaybu Fahum Yaktubūna

47

و يا از عالم غيب اختيار دار و نويسنده قضا و قدر شده‌اند؟.


Fāşbir Liĥukmi Rabbika Wa Lā Takun Kaşāĥibi Al-Ĥūti 'Idh Nādá Wa Huwa Makžūmun

48

پس تو در برابر حكم پروردگارت صبر كن و چون يونس صاحب داستان ماهى مباش كه دلگير و خشمين ندا كرد.


Lawlā 'An Tadārakahu Ni`matun Min Rabbihi Lanubidha Bil-`Arā'i Wa Huwa Madhmūmun

49

و اگر نعمتى از ناحيه پروردگارش او را در نمى‌يافت هر آينه با حالتى نكوهيده در بيابان بى‌سقف مى‌افتاد.


Fājtabāhu Rabbuhu Faja`alahu Mina Aş-Şāliĥīna

50

ولى پروردگارش او را برگزيد و از صالحينش كرد.


Wa 'In Yakādu Al-Ladhīna Kafarū Layuzliqūnaka Bi'abşārihim Lammā Sami`ū Adh-Dhikra Wa Yaqūlūna 'Innahu Lamajnūnun

51

و محققا نزديك است كسانى كه كافر شده‌اند بعد از شنيدن قرآن تو را با چشم زخم خود سرنگون كنند و مى‌گويند او مجنون است.


Wa Mā Huwa 'Illā Dhikrun Lil`ālamīna

52

در حالى كه قرآن نيست مگر تذكر براى عالميان.


سوره الحاقة

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Al-Ĥāqqahu

1

به نام الله كه هم رحمان است‌؛ و هم رحيم آن روزى كه مسلما واقع مى‌شود.


Mā Al-Ĥāqqahu

2

چه روز واقع شدنى است؟.


Wa Mā 'Adrāka Mā Al-Ĥāqqahu

3

تو خبر ندارى كه آن روز تحقق يابنده چيست.


Kadhdhabat Thamūdu Wa `Ādun Bil-Qāri`ahi

4

قوم ثمود و عاد قيامت كبرى و عذاب كوبنده را تكذيب كردند.


Fa'ammā Thamūdu Fa'uhlikū Biţ-Ţāghiyahi

5

اما قوم ثمود به وسيله صيحه (و يا زلزله) يا صاعقه هلاك شدند.


Wa 'Ammā `Ādun Fa'uhlikū Birīĥin Şarşarin `Ātiyahin

6

و اما قوم عاد به وسيله بادى بسيار سرد و تند و طغيان‌گر و ويران ساز به هلاكت رسيدند.


Sakhkharahā `Alayhim Sab`a Layālin Wa Thamāniyata 'Ayyāmin Ĥusūmāan Fatará Al-Qawma Fīhā Şar`á Ka'annahum 'A`jāzu Nakhlin Khāwiyahin

7

خداوند آن را هفت شب و هشت روز بر آنان مسلط كرد تو (اگر آنجا بودى) آن مردم را مى‌ديدى كه مانند كنده‌هاى درخت خرما سرنگون شده‌اند.


Fahal Tará Lahum Min Bāqiyahin

8

آن وقت مى‌پرسيدى آيا احدى از اين قوم باقى ماند؟.


Wa Jā'a Fir`awnu Wa Man Qablahu Wa Al-Mu'utafikātu Bil-Khāţi'ahi

9

فرعون و ياغيان قبل از او و قراء قوم لوط هم از راه عبوديت خطا رفتند.


Fa`aşawā Rasūla Rabbihim Fa'akhadhahum 'Akhdhatan Rābiyahan

10

در نتيجه فرستاده پروردگارشان را نافرمانى نمودند پس خداى تعالى ايشان را به عقوبتى بس شديد بگرفت.


'Innā Lammā Ţaghá Al-Mā'u Ĥamalnākum Fī Al-Jāriyahi

11

(در داستان نوح اين ما بوديم كه) شما را در هنگامى كه آب طغيان كرد بر كشتى نشانديم.


Linaj`alahā Lakum Tadhkiratan Wa Ta`iyahā 'Udhunun Wā`iyahun

12

تا آن را براى شما مايه تذكر و براى آيندگان عبرت‌گير مايه عبرت قرار دهيم.


Fa'idhā Nufikha Fī Aş-Şūri Nafkhatun Wāĥidahun

13

پس زمانى كه نفخه واحده‌اى در صور دميده شود.


Wa Ĥumilati Al-'Arđu Wa Al-Jibālu Fadukkatā Dakkatan Wāĥidahan

14

و قدرت الهى بر زمين و كوه‌ها احاطه يافته آن را در يك لحظه متلاشى و زير و رو كند.


Fayawma'idhin Waqa`ati Al-Wāqi`ahu

15

آن وقت است كه واقعه قيامت رخ مى‌دهد!.


Wa Anshaqqati As-Samā'u Fahiya Yawma'idhin Wāhiyahun

16

و آسمان مى‌شكافد كه در چنين روزى صولت و رفعتش مبدل به ضعف مى‌گردد.


Wa Al-Malaku `Alá 'Arjā'ihā Wa Yaĥmilu `Arsha Rabbika Fawqahum Yawma'idhin Thamāniyahun

17

و فرشتگان در پيرامون آن ايستاده عرش پروردگارت را آن روز هشت نفر حمل مى‌كند.


Yawma'idhin Tu`rađūna Lā Takhfá Minkum Khāfiyahun

18

آن روز همگى شما بر خدا عرضه مى‌شويد و از شما هيچ سر پنهانى بر خدا مخفى نمى‌ماند.



قاری